Λουλούδης, Μιχαήλ

(τέλη 13ου – αρχές 14ου αι.). Λόγιος από την Έφεσο. Μετά την κατάληψη της πατρίδας του από τους Τούρκους (1304) κατέφυγε στην Κρήτη, όπου αργότερα χειροτονήθηκε ιερέας (1313). Είναι κυρίως γνωστός ως συγγραφέας στίχων και βιβλιογράφος διαφόρων κωδίκων, σημαντικότεροι από τους οποίους είναι ο κώδικας 2207 της Εθνικής Βιβλιοθήκης του Παρισιού (1299), που περιέχει ιατρικά έργα του Παύλου του Αιγινήτη και του Γαληνού, ο κώδικας 292 της Μαρκιανής Βιβλιοθήκης της Βενετίας (1305), που αποτελεί αντίγραφο του προηγούμενου, ο Aρουνδελιανός κώδικας 523 του Βρετανικού Μουσείου (1313), που περιέχει το έργο του Κ. Μανασσή Χρονικόν, και άλλοι σε διάφορες βιβλιοθήκες.